All content ©1998-2011 Protogerou N. Eleftheria. Unauthorized use is a violation of applicable laws and is subject to prosecution.

Τα πνευματικά δικαιώματα των έργων και γενικότερα του περιεχομένου του ιστολογίου ανήκουν στην Πρωτόγερου Ν. Ελευθερία. Ανεξουσιοδότητη χρήση αυτών αποτελεί παραβίαση της ισχύουσας νομοθεσίας και υπόκειται σε ποινική δίωξη.

Σελίδες

..........................

...Εν αρχή ην ο λόγος...



 













...ύστερα ήρθαν οι γλάστρες...


 
 Όταν το βήμα θα χάνεται στον κραταιό ρυθμό
όταν ο λόγος θα βυθίζεται στην άγονη σκέψη
τότε οι απείρου κάλλους γλάστρες θα ξυπνάνε τα βράδια
και θα περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό τους.
Η κυκλική τους τροχιά θα διαγράφει έναν κόσμο
καινούριο που δε θα μας ανήκει.
Η σταδιακή αύξηση του ανούσιου θα προκαλεί ρήξη του εγκεφάλου μέσα σε μια ατμόσφαιρα εορτασμού και σημαιοστολισμού.
Εθνική εορτή.

Νενίκηκάς με!




ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΓΛΑΣΤΡΕΣ
(Back side-Dark side)

           Κάπνιζε μανιωδώς και διάβαζε την ξενόγλωσση εφημερίδα της ενώ εκείνος έπαιζε εικονικά με το εσώρουχό της. Την είχε εγκαταστήσει στο πατάρι του σπιτιού και κάθε που η συμβία του έλειπε-με τη σκέψη-φρόντιζε να ασχολείται κατ` αποκλειστικότητα μαζί της. Τη βρήκε στη λαϊκή της γειτονιάς σε τιμή ευκαιρίας. Μια  φτηνή γλάστρα. Την αγόρασε χωρίς δεύτερη σκέψη. Έμοιαζε με κόκκινο πλαστικό τριαντάφυλλο, ανοιχτό και άοσμο. Η συμβία εντυπωσιάστηκε απ` το έντονο χρώμα κι έτσι την κράτησε στο σπίτι. Τη φρόντιζε ανελλιπώς. Την πότιζε, της άλλαζε το χώμα, έκανε ό,τι χρειαζότανε για ν` αναπτυχθεί. Όταν το νερό δεν ήταν αρκετό, κυρίως το καλοκαίρι, το πλαστικό τριαντάφυλλο έγερνε και τότε ήταν η σειρά του να τη φροντίσει. Πήγαινε από πίσω και τη βοηθούσε να σηκωθεί καρφώνοντας τη βακτηρία του στο χώμα. Εκείνη πιανότανε κι ανέβαινε ξανά.
       Εντωμεταξύ, είχε επίσης φροντίσει να βάψει τα μαλλιά της συμβίας του ξανθά, της ετοίμαζε πρωινό αποδεικνύοντας περίτρανα την αγάπη του και της έλεγε υπνωτικά τραγουδάκια για ν` αποκοιμηθεί. Κι εκείνη έκλεινε τα μάτια κι ονειρευότανε τον πρίγκιπά της καβάλα στ` άλογο. Μόνο που ο πρίγκιπάς της , εν προκειμένω, συνέβαινε νά`ναι καβάλα στη γλάστρα!

           Φύτευε στον κήπο αγγουράκια και την τάιζε κάθε βράδυ. Κάπου-κάπου κράταγε κανένα και για τη συμβία του- έτσι, για να της κόψει το παράπονο. Μέχρι που μια μέρα της έτυχε το πιο πικρό κι έβαλε τις φωνές. Άρχισε κι αυτός να φωνάζει, ταράχτηκε το σύμπαν. Δοθείσας λοιπόν της ευκαιρίας την έδιωξε απ` το σπίτι καταλογίζοντάς της αχαριστία και δυσαρέσκεια. Α! φρόντισε βέβαια να της δώσει κι έναν τίτλο για να μπορέσει κι αυτή η κακομοίρα νοικοκυρά να πορευτεί στη ζωή της. Απρόσεκτη λοιπόν όπως ήταν, μα προικισμένη πια, άνοιξε την πόρτα κι έφυγε… Όμως … φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δ` αλήθεια.
      Η αντικατάσταση, λοιπόν, έγινε εν μιά νυκτί και μόνη. Βγήκε η συμβία απ` την πόρτα, μπήκε η γλάστρα απ` το παράθυρο… τέλος κακό όλα κακά. Μόνο που κάποτε η επήρεια του υπνωτικού έπαψε, η συμβία ξύπνησε κι ο γυάλινος κόσμος έγινε κομμάτια. Ο θόρυβος έφτασε στ` αυτιά του. Τρόμαξε και κρύφτηκε κάτω από το τραπέζι της κουζίνας. Η γλάστρα πετάχτηκε από το κρεβάτι της συμβίας και γύρισε τρέχοντας στο σπίτι της. Την ακολούθησε προσπαθώντας να σωθεί απ` τα γυαλιά που έπεφταν πάνω του. Όλα έγιναν όπως έπρεπε να γίνουν! Πράγματι , αν υπάρχει θεός τότε τα πάντα εν σοφία εποίησεν!

          Κάπως έτσι , λοιπόν, η γλάστρα έγινε συμβία κι η συμβία μόνη, η ωραία άμαξα κολοκύθα, το χρυσοστόλιστο φόρεμα κουρέλια κι η θλιμμένη Σταχτοπούτα έμεινε πίσω να σκαλίζει μηχανικά τις στάχτες του χαμένου χρόνου. Και ζήσανε αυτοί χάλια κι εμείς χειρότερα!